ถึงขนาดสูงสุดและสร้างโปรเจสเตอโรนมากที่สุดในช่วงกลางรอบ (ประมาณวันที่ 9 และ 10) ภายใต้อิทธิพลของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนสูง ระยะเป็นสัด คลื่นของรูขุมขนยังคงโผล่ออกมาและถดถอยโดยไม่มีการแตกของรังไข่ที่โดดเด่น ฟอลลิเคิลที่โดดเด่นจะไม่แตกอีกจนกว่าระดับโปรเจสเตอโรนจะลดลงในช่วงฟอลลิคูลาร์ถัดไป ไม่มีการตั้งครรภ์ หากไข่ไม่ได้รับการปฏิสนธิหรือตัวอ่อนระยะแรกไม่สามารถพัฒนาได้ มดลูกจะปล่อยฮอร์โมนพรอสตาแกลนดิน F2-อัลฟ่า ประมาณวันที่ 16 ถึง 20 ของรอบการเป็นสัด Prostaglandin F2-alpha ทำให้ Corpus luteum ถอยหลัง สิ่งนี้เรียกว่า luteolysis และนำไปสู่การลดลงของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน